Miasta pilotażowe

Granollers to stolica regionu Vallès Oriental w Katalonii, która leży około 28 km na północ od Barcelony. Miasto zajmuje powierzchnię prawie 15 km2 i mieszka w nim 60 000 osób. 

Około 47% energii zużywanej w Granollers jest wykorzystywane przez przemysł skoncentrowany w siedmiu parkach przemysłowych, w których znajduje się ponad 600 różnych przedsiębiorstw. Granollers Mercat, wyspecjalizowany organ publiczny, promuje miejskie parki przemysłowe i gwarantuje dostęp do gazu ziemnego i elektryczności dla firm działających w obrębie tych parków. W Granollers działa szereg systemów kogeneracyjnych, a Benckiser – szpital polowy Granollers i firma Products Alimenticios Gallo SA wytwarzają energię elektryczną z gazu ziemnego.  

W regionach położonych nieopodal Granollers istnieją również trzy duże  systemy ciepłownicze i chłodnicze, tj. Districlima i Ecoenergie, znajdujące się na odpowiednio na północy i południu Barcelony, a także TUB Verd w Mataró. Te systemy nie służą wyłącznie potrzebom sektora przemysłowego. Celem projektu EcoCongost jest utworzenie pojedynczego obszaru przemysłowego, który obniżyłby koszty przemysłu działającego w Granollers, zapewniając dostęp do wysokowydajnej kogeneracji oraz sieci ciepłowniczej, w jednym miejscu o dużym zapotrzebowaniu na ciepło. EcoCongost zamierza również zmniejszyć ilość dwutlenku węgla generowanego przez park przemysłowy, wprowadzając nowe źródła energii odnawialnej do sieci ciepłowniczych.

Działania w Granollers:

W ramach projektu THERMOS zbadane zostaną różne możliwości projektowania sieci ciepłowniczych w Granollers i stworzone scenariusze modelowania na ich podstawie. Działania obejmą następujące tematy:

• Sieci ciepłownicze rozprowadzające parę i gorącą wodę
• Sieci korzystające z nośników energii takich jak biogaz
• Odzyskiwanie i wykorzystywanie nadmiarowego ciepła od partnerów przemysłowych.
• Różnorodność konsumentów energii, w tym podmioty przemysłowe z różnymi wymaganiami dotyczącymi zakresów temperatury, budynki komercyjne, centra sportowe itp.
• Magazyny odzyskiwanego ciepła.
• Planowanie sieci, w tym bieżące poziomy zapotrzebowania i produkcji, scenariusze na przyszłość oraz zasięg sieci.

Strona domowa administracji miejskiej: granollers.cat
Dział ds. energetyki i zanieczyszczeń: granollers.cat/medi-ambient

Gmina Islington jest jedną z 32 gmin Londynu. Na terenie 15 km² mieszka 215 000 osób.

Urząd Gminy prowadzi aktywne prace nad rozwojem sieci ciepłowniczych od 2000 r., uruchamiając własną sieć ciepłowniczą w Bunhill w 2012 r. Analiza zapotrzebowania danego obszaru na ciepło, rozpoznawanie możliwości tworzenia klastrów w obszarze działania sieci ciepłowniczej oraz studia wykonywalności były niezbędnymi elementami projektów budowy sieci. Gmina Islington jest ewenementem w Wielkiej Brytanii, ponieważ jest właścicielem i operatorem własnej sieci, działając jako miejska spółka energetyczna. Własność i kontrola nad siecią oraz źródłem ciepła dostarczanego mieszkańcom jest głównym priorytetem gminy, która dba o to, aby ciepło dostarczane do mieszkańców wrażliwych było tańsze i bardziej przyjazne środowisku.

Władze Islington przeprowadziły szereg iteracji map zapotrzebowania na ciepło w dzielnicy, aby określić popyt na ciepło i najlepsze lokalizacje nowych sieci. 

W efekcie rada zyskała informacje niezbędne do przygotowania pierwszej strategii energetycznej, opublikowanej w 2010 r., oraz głównego planu sieci ciepłowniczej w 2014 r. Sieć ciepłowniczo-energetyczna Bunhill jest pierwszą z sieci posiadanych przez gminę, która obsługuje 900 budynków należących do gminy i mieszkańców prywatnych, dwa ośrodki wypoczynkowe i szereg mniejszych nieruchomości komercyjnych. Pierwszy etap planowanej, szeroko zakrojonej inicjatywy składa się z Centrum Energetycznego z elektrociepłownią gazową o mocy 1,9MWe, magazynem ciepła o pojemności 115 m³ oraz siecią ciepłowniczą złożoną z 1,5 km rur.  Drugi etap, sieć Bunhill 2, obejmuje drugie centrum energetyczne wykorzystujące elektrociepłownie gazowe połączone z pompą ciepła wydobywającą ciepło odpadowe niskiej jakości z londyńskiego metra. Sieć ta obsługuje 500 domów zarządzanych przez radę oraz nową szkołę, a potencjalnie może obsłużyć dalsze 1000 jednostek mieszkaniowych. Jest to jeden z demonstracyjnych projektów CELSIUS wspieranych przez program FP7.

Działania THERMOS w Islington:

Oprócz trwającej rozbudowy sieci Bunhill, Islington prowadzi prace nad dalszą rozbudową oraz projektuje sześć nowych sieci ciepłowniczych w gminie. Władze gminy stworzyły własny model EnergyPro, aby szczegółowo modelować obciążenia sieci ciepłowniczej. THERMOS to dla władz możliwość podzielenia się własną wiedzą z zakresu modelowania oraz uzyskania dostępu do nowych, zaawansowanych map zapotrzebowania na ciepło oraz narzędzi do planowania. Narzędzia pilotażowe THERMOS są używane w szeregu szczegółowych studiów wykonalności w obszarach o największym potencjale budowy lub rozwoju sieci.

Strona domowa administracji miejskiej: www.islington.gov.uk
Zespół usług energetycznych: www.islington.gov.uk/environment/energy-services

Jełgawa to miasto zlokalizowane w środkowej Łotwie. Zajmuje ono obszar 60 km2 i ma 62 800 mieszkańców. Jest również największym miastem w regionie Semigalii. Jełgawa dysponuje dobrze rozwiniętym systemem ogrzewania, który zaspokaja 85% zapotrzebowania na ciepło w mieście. Niektóre elementy sieci zostały wybudowane w latach 50. XX wieku. Od 2008 roku system jest obsługiwany przez fińską spółkę energetyczną Fortum i został rozdzielony na dwa podmioty prawne: Fortum Latvia wytwarza energię cieplną i elektryczność, a Fortum Jelgava obsługuje sieci oraz klientów. 

Strategia rozwoju Jełgawy zawiera wizję miasta dotyczącą rozwoju sieci ciepłowniczych, koncentrując się na wysokiej efektywności energetycznej, bezpieczeństwie i zmniejszonych emisjach dwutlenku węgla. Zakłada ona wdrożenie nowoczesnych technologii wytwarzania ciepła, optymalizacji miejskiej sieci ciepłowniczej w dzielnicach na prawym brzegu rzeki Lielupa oraz planowany remont poprzednich sieci dystrybucyjnych.

Działania THERMOS w Jełgawie:

W ramach udziału w projekcie THERMOS, rada Jełgawy usprawni procesy analizy zapotrzebowania danego obszaru na ciepło i modelowania bieżącego zapotrzebowania miasta na ciepło oraz miejskich sieci ciepłowniczych, z zamiarem przeanalizowania i przetestowania różnorodnych wariantów rozbudowy, modernizacji i budowy nowej infrastruktury, celem wdrożenia ich w przyszłych strategiach oraz procesach decyzyjnych.

 Strona domowa administracji miejskiej: www.jelgava.lv

Stolica Polski zajmuje powierzchnię niemal 520 km2 i ma około 1 750 000 mieszkańców. Warszawa dysponuje dużą i dobrze rozwiniętą miejską siecią ciepłowniczą. Sieć założona w 1958 r. jest największą w kraju – obejmuje 20 500 ha (ponad połowę zabudowanego obszaru miejskiego) i składa się z 1 700 km przewodów rurowych.  W sieci znajduje się 15 790 podstacji zaspokajających 90% miejskiego zapotrzebowania na ciepło.  

Główna sieć jest zasilana przez elektrociepłownię Siekierki. Zakład ten jest drugi co do wielkości w Europie, dostarczając do 2078 MW ciepła i 622 MW elektryczności, a także zaspokaja 65% zapotrzebowania miasta na energię elektryczną. Elektrociepłownia jest własnością PGNiG TERMIKA, natomiast sieć ciepłownicza jest obsługiwana przez spółkę Veolia Energia Warszawa SA. Ciepło jest rozprowadzane głównie do dzielnic mieszkaniowych ale także do budynku parlamentu, Pałacu Prezydenckiego, wielu ośrodków przemysłowych, a także obiektów kulturowych i sportowych.

Działania THERMOS w Warszawie:

Ponieważ warszawska sieć ciepłownicza jest stosunkowo stara, cechowała się wysoką awaryjnością do początku lat 90. XX wieku,  kiedy to sieć zmodernizowano, wprowadzając nowe technologie.  W ramach trwającego projektu remontowego starsze elementy infrastruktury są stopniowo wymieniane na nowe, złożone z nowych elementów wykonanych ze wstępnie izolowanych materiałów.  Trwa również planowanie inteligentnej sieci ciepłowniczej, która usprawni działanie całego systemu i skróci czas jego reakcji na zmiany pogodowe.  

Warszawa jest miastem pilotażowym projektu THERMOS. Władze m.st. Warszawy opracowują wymagania dotyczące rozwoju i modernizacji sieci, a także testują oprogramowanie THERMOS podczas prac nad optymalizacją inwestycji. www.um.warszawa.pl/en